Kaixo Agurtzane,
Aner eta Ane gara, lagunak. Ez dugu gure burua ikusten inoren taldean, beharbada heteronormatiboak gara, gure klaseko askoren moduan. Halan da be biok ikusten duguna da, talde horretan bagaude be, guretzako koitoaren asuntua ez dela bat ere garrantzitsua …ez dakigu ba, antza heteroa bagara be guretzako hori ez da garrantzi handiko jokaera bat. Edo zer gertatzen da gure harreman erotikoak bestelako
jokabideak baldin badaukate helburu…apur bat nahastuta gabiltza.

Kaixo Aner eta Ane,
Etiketak jartzeak, edota multzoetan banatze prozesoak garai batean eta oraindik ere,  bere helburua izan du. Lagungarriak dira argitasuna emateko, lekuan jartzeko, identitate bat jorratzeko, hainbat diskriminazioren kontra egiteko, etabar luze bat. Zelan ez aniztasunaren altxorra zabaltzeko, eta garatzeko gure doai baten modura. Baina sarriegi, lehen eta orain be etiketa bat entzuten dugunean, errezegia da horren barruan kanpotik ezarritako hainbat edukin , iritzi…sartzea.
Ni ez naiz izango esango dizuedana ze etiketa den edo ez den zuona, momentu honetan garrantzitsuena delako zuok ekarri duzuena. Zuon lekua, zuon desira, zuon beharra…konpartitze hutsa ekarpen handia da eta. Kontatuko dizuet datu bat.
KOITO berba latinetik dator CO-ITER berbatik, hau da elkarregaz joan, alkartu COITU(M) bilera be nahi du esan. Beraz koito- berbari zelango edukiak eman izan zaio gizartearen isla be bada. Gai batena, erlijio katoliko batena, patriarkatuaren begirada batena… Baina, zer gertatuko zen koito berbari eman balitzaio bere esanahi zabala. Hau da alkartzea, biok batzea…hor ez zen zertan egon behar SARKETA bagina-zakila…sarketa bi pertsonen arteko jokabide gorena eta bakarra. Imajinatu dezakezue?
Ba KOITOa izango zela lekua elkartzeko. Gainera haurdun ez geratzeko modua, askotan hainbat infekzio ekiditzeko modua, tamainaren presioa kentzeko arnasgunea, zer esanik ez bildurra baretzeko eremua… Bakoitzaren lekua bere nahiak, desioak, grinak, lotsak, gozotasunak, sentsazioak….lantzeko, garatzeko, aurkitzeko…landa ederra. Azken finean gurean olgetako paradisoa.

Eta Aner zu , ta zu Ane..beharbada bide horretan zaudete. Zorionekoak! Baina ez da erreza. Sarri uste dugu horrelako pentsaerak edo gogoak talde konkretu bati dagozkiola, baina ez da horrela. Zuok ipini duzuena mahai gainean denen eskura dagoen altxorra da.Une batzuetan, edota prozesuaren zehar ematen joango garen gure urratsak dira. Momentu eta garai desberdinetan, lagun eta bikotekide desberdinekin edota betikoekin….
Beharbada zailtasunak egongo dira, gorabeherak…zelan ez! Bizitza holakoa da, ez jarri muga ezta presio gehiago daukaguna baino.Ganera uda dator, izan daiteke momentu aproposa gure burua, gorputza, gogoa beste nonon jartzeko eta ikerkuntza zailari eusteko.
Ze ondo, zuok bai prest!!
Ondo izan!!!